Opowiadania z piaskownicy

Dorośli są jacyś dziwni…

Ta myśl przychodzi do głowy Tomkowi raz po raz. Dorośli niby tacy mądrzy i zaradni, a tylu rzeczy nie widzą i nie wiedzą. Na przykład tego, że pod lupą można oglądać nie tylko znaczki, ale dosłownie wszystko: linie papilarne, biedronki, a nawet zupę jarzynową! Albo takie kino (Tomek idzie tam pierwszy raz) – czy film w kinie musi być najważniejszy? Może ciemność i tajemnicze postacie są bardziej fascynujące? Nie mówiąc już o wymianie szklanych kulek na popcorn z nowym kolegą siedzącym obok w rzędzie.

Co to znaczy, że tata ma „zapalenie korzonków” i jak te korzonki „ugasić”? Dlaczego w salonie fryzjerskim nie ma wanien? Jak sprawdzić, czy ślimaki się cieszą?

Mały Tomek, bohater kilkunastu opowiadań, z zaciekawieniem i rozbrajającą naiwnością obserwuje i opisuje świat, a my co rusz parskamy śmiechem!

Nam, dorosłym, zaleca się – jako antidotum na rutynę codzienności – praktykowanie uważności. Patrzenie, smakowanie, dotykanie – jak byśmy robili to pierwszy raz. Nieoczekiwanie Opowiadania z piaskownicy mogą być nie tylko świetną lekturą do wspólnego czytania (i zaśmiewania się), ale też przewodnikiem i inspiracją w ćwiczeniu uważności i wyobraźni – także dorosłych. Bo Tomek naprawdę doświadcza wielu rzeczy pierwszy raz i dziwi się, że otoczenie nie podziela jego entuzjazmu. Warto czasami spojrzeć na świat z jego perspektywy.

                                                                                                           Marzanna Kuszyńska