Mio, mój Mio

„Prawdziwy rycerz mówi prawdę”

Pewnego roku, jesienią, w Sztokholmie zaginął dziewięcioletni chłopiec. Koledzy mówili do niego Bosse , choć naprawdę nazywał się Bo Wilhelm Olsson. Mieszkał w domu przy ulicy Środkowej z ciotką Edlą i wujem Sixtenem, którzy kilka lat wcześniej zabrali go z domu dziecka. Jednak nie obdarzyli chłopca miłością. Bosse czuł się więc samotny i niechciany, jego  serce było przepełnione smutkiem. Nigdy nie został odnaleziony, my jednak dowiemy się, co się wydarzyło,  ponieważ… sam nam o tym opowie.

Wszystko zaczęło się na skwerku. Tam Bosse spotkał panią Lundin, która poprosiła o wrzucenie kartki do skrzynki. Chłopiec z ciekawości przeczytał, co jest na niej napisane: „Do Króla Krainy Dalekiej! Ten, którego szukałeś tak długo, jest w drodze…”. Nie od razu zrozumiał, że to właśnie on rozpoczyna wędrówkę do wymarzonego ojca króla. Gdy go pozna, otrzyma nowe imię – Mio.

Dotąd odrzucany, tęskniący za miłością Mio przeżywa chwile szczęścia. Ojciec król obdarza go uczuciem, którego wcześniej nie zaznał. Razem spędzają czas w ogrodzie różanym, bawią się, rozmawiają. Ale to tylko chwile, bo Mio ma do wypełnienia zadanie – musi pokonać okrutnego rycerza Kato, który sprawia, że niedaleko, w Krainie Zagranicznej panuje strach i smutek. Choć dostaje pięknego konia Miramisa i staje się rycerzem, wyzwanie wydaje się ponad siły. Chłopiec się boi, jednak mimo lęku podąża ścieżką przeznaczenia…

W tej przejmującej, pięknej powieści Astrid Lindgren stworzyła pełen tajemnic i niezwykłych postaci świat, w którym jak w lustrze obserwujemy prawdziwe uczucia kruchego, zagubionego dziecka zmuszonego do pokonania lęku i zmierzenia się z trudnościami na drodze dojrzewania. To opowieść, która na zawsze zapada w pamięć.

Marzanna Kuszyńska