Szanowni Państwo, Drodzy Przyjaciele, Kochani Sąsiedzi!
Serdecznie dziękujemy wszystkim Darczyńcom i Wolontariuszom, którzy wsparli nasze działania na rzecz uchodźców z dziećmi z Ukrainy darowiznami pieniężnymi i rzeczowymi, a także swoim czasem, gościnnością i sercem!
Z końcem lipca br. zakończyliśmy działalność schroniska tranzytowego dla ukraińskich rodzin z dziećmi uruchomionego 28 lutego br. w biurze naszej Fundacji. Przewinęły się przez nie 83 osoby, które przybyły do Warszawy m.in z Kijowa, Chmielnickiego, Winnicy, Szumska, Buczy, Dniepra, Charkowa, Zaporoża, Kramatorska, Czernihowa, Sumu, Drużkiwki, Irpienia, Równego i Krzywego Rogu. 75 osób, w tym 41 dzieci, przebywało w schronisku stacjonarnie, część uchodźców – mieszkających na Ursynowie lub w pobliżu – korzystało u nas z wyżywienia i różnych form pomocy. Przeciętny czas pobytu stacjonarnego wynosił 5-7 dni, kilka osób, np. w oczekiwaniu na wizy, mieszkało w schronisku po kilka, a nawet kilkanaście tygodni.
Nasi Goście otrzymali pełne wyżywienie i potrzebną pomoc rzeczową, medyczną, psychologiczną i organizacyjną, np. w załatwieniu pracy i stałego mieszkania, a także wsparcie finansowe, m.in. w postaci zakupu biletów lotniczych na dalszą podróż do Europy. Otrzymali też mnóstwo dowodów życzliwości i solidarności ze strony wielu wspaniałych Osób – w tym naszych Sąsiadów z Osiedla “Dębina” – które wsparły schronisko zarówno finansowo i rzeczowo, jak i swoim czasem i osobistym zaangażowaniem.
Korzystając z funduszy otrzymanych na pomoc Ukrainie także z zagranicy, nasza Fundacja udzieliła też pomocy szpitalom położniczym i oddziałom dziecięcym (w postaci dostaw mleka dla niemowląt, leków przeciwoparzeniowych oraz środków dezynfekcyjnych i higienicznych), dołączając się do transportów medycznych kierowanych do szpitali w Łucku, Charkowie, Chersoniu, Krzywym Rogu i Tarnopolu.
Trzeci nurt pomocy świadczonej przez Fundację polegał na zakupie książek dla dzieci i młodzieży z dwóch ukraińskich wydawnictw – Stary Lew i Orbino – oraz przekazaniu ich do bibliotek w szkołach województwa lubelskiego, do których przyjęto wiele ukraińskich dzieci.
Wyrazy ogromnej wdzięczności za nieocenioną pomoc kierujemy zarówno do osób prywatnych, jak i następujących instytucji:
ALTAMIRA-LAR FOUNDATION, bez pomocy której nie moglibyśmy prowadzić schroniska, zapewnić długofalowej kompleksowej pomocy ukraińskim rodzinom, które w nim mieszkały, a także innych form pomocy świadczonych bezpośrednio w Ukrainie;
JAROSŁAW MYJAK STRATEGIC CONSULTING
– St. Monica’s Catholic Parish, St. Monica’s Catholic Primary School oraz innym darczyńcom z Wielkiej Brytanii – za osobiste zaangażowanie w zbieranie środków i zaufanie, że mądrze je spożytkujemy;
– spółdzielni mieszkaniowej “Dębina” i jej bardzo życzliwym mieszkańcom za życzliwość i wszechstronne wsparcie;
– stowarzyszeniu Polska 2050, którego członkowie sami zgłosili się do nas z ofertą pomocy rzeczowej, nigdy nie zostawili naszego telefonu bez reakcji i zawsze mogliśmy liczyć na dostawę potrzebnych artykułów (z dużą nawiązką);
Dziękujemy restauracjom „Mały Belgrad” i „Mały Madryt”, które zaangażowały swoich klientów do udziału w akcji „Kup obiad dla Rodziny z Ukrainy”. Współpraca z „Małym Belgradem” trwała przez cały okres prowadzenia schroniska, a nasi Goście mogli liczyć codziennie na pyszne obiady (dla dzieci specjalnie gotowany był ich ulubiony rosół!).
Najserdeczniej dziękujemy naszym fantastycznym Wolontariuszkom i Wolontariuszom: Sąsiadom, Znajomym, Znajomym Znajomych, którzy dyżurowali w schronisku, zawozili pościel do pralni, udostępniali swoje łazienki, a także zapraszali na obiady i kolacje, wychodzili z dziećmi na spacery i place zabaw, pokazywali Warszawę, zaopatrzyli nasze schronisko w brakującą pościel, ubrania oraz gry i zabawki. Nie podajemy nazwisk wspierających nas osób prywatnych ze względu na przepisy RODO.
Wierzymy, że ta brutalna i bezsensowna wojna wkrótce się skończy, mamy jednak świadomość, że nasza pomoc będzie nadal potrzebna. Wielu ukraińskich uchodźców pozostanie w Polsce i będzie musiało odnaleźć się w nowej rzeczywistości. My ze swej strony deklarujemy, że będziemy wspierać dzieci z Ukrainy i ich rodziny w nauce języka polskiego oraz integracji z naszym społeczeństwem.
Dziękujemy!
Sława Ukrainie!
