Cynamon i Trusia (seria)

Wierszyki o złości i radości – jedna z książeczek z serii Cynamon i Trusia – to złożona z kilkunastu wierszy, bliska doświadczeniu i wrażliwości dziecka opowieść o kilku pełnych emocji wydarzeniach z życia dwojga przyjaciół. Bo oto Trusia uderza się w palec – mamy więc wyrażony słowami ból, ale też wściekłość i złość. A już po chwili – troskę i współczucie Cynamona, który sam jest zaskoczony tym, co odczuwa, widząc ból Trusi.

Wierszyk Tyle uczuć świetnie oddaje zdziwienie bohaterów:

„Uczuć jest bez liku: radość, smutek, złość…
Takie, które lubisz i których masz dość”.

Tego dnia najwięcej bólu przyniesie im jednak nie uderzenie w palec, lecz… zazdrość. Bo jak to, myśli Trusia, Cynamon dał orzech wiewiórce? I najwyraźniej ją lubi! Zazdrosna, rozwścieczona Trusia postanawia odtąd unikać Cynamona, a ten… zaczyna tęsknić za przyjaciółką. Dokucza mu samotność. Teraz to Cynamon zazdrości nawet… mrówkom, że nie są tak samotne jak on.

„Wszyscy chodzą parami. Ja chodzę samotnie…
Wyć mi się chce i płakać, czuję się okropnie!”

– żali się i wścieka na cały świat. W tym samym czasie Trusia przypomina sobie wszystkie złośliwości, którymi z pewnością dotknęła przyjaciela, i robi jej się przykro.

Jak zakończy się ta historia? Oczywiście dobrze! A mali czytelnicy – współczując Cynamonowi i Trusi – z każdym kolejnym wersem poznawać będą nowe słowa wyrażające uczucia. Dzięki czemu łatwiej im będzie nazywać własne emocje. A to naprawdę bezcenna umiejętność – małych i dużych Truś i Cynamonów.

Dorota Koman