Dżok

„Najwierniejszy z wiernych…”

Bywają historie, w które nigdy byśmy nie uwierzyli, gdyby… nie wydarzyły się naprawdę. Wszystko zaczęło się w schronisku dla zwierząt, gdzie przebywał mały kundelek. Możemy się tylko domyślać, jak bardzo tęsknił za prawdziwym domem. I oto pojawia się starszy pan, równie samotny i szukający towarzysza. Od tej chwili stają się najlepszymi przyjaciółmi. Pan Nikodem opiekuje się z czułością Dżokiem (takie imię otrzymuje piesek), a ten odwzajemnia się bezgraniczną wiernością i zaufaniem. Wszystko układa się dobrze – do czasu, gdy podczas spaceru starszy pan upada i zostaje odwieziony do szpitala. I już stamtąd nie wraca…

Dżok, dla którego pan Nikodem jest całym światem, nie potrafi tego pojąć i postanawia czekać. Mijają dni, tygodnie, miesiące… a piesek czeka, nie opuszczając małego skweru, gdzie po raz ostatni widział swojego pana. Mieszkańcy pobliskich domów nie pozostają obojętni. Opiekują się Dżokiem, karmią go, starają się nakłonić do zmiany miejsca. Jednak piesek nie potrafi już nikomu zaufać, nadal wierzy bezgranicznie, że pan Nikodem po niego wróci… Dopiero wytrwałość jednej z jego opiekunek, pani Marii, sprawia, że wszystko kończy się dobrze, a Dżok znajduje nowy dom.

Zdarzeniami, które opisane są w książce, żył cały Kraków. Dżok był bohaterem mediów, jego zachowanie wzruszało i zdumiewało wielu ludzi. Tak bardzo, że doczekał się własnego pomnika! Na tablicy pod rzeźbą, gdzie kundelek otoczony jest ludzkimi dłońmi, które symbolizują troskę i opiekę mieszkańców, napisano: „Pies Dżok. Najwierniejszy z wiernych, symbol psiej wierności…”.

Marzanna Kuszyńska