Gdzie mieszka bajeczka

Pierwsze wydanie 1958

Bajeczki na wyciągnięcie ręki

Gdzie mieszka bajeczka? Nad rzeką. I w kołysankach, które zwierzęta nucą do snu swoim dzieciom – sroczka sroczętom, myszka – myszątkom… I w snach Jacusia. I „w pisemkach dla dzieci”… I w każdym z wierszy Czesława Janczarskiego:

„Gdzie mieszka bajeczka,

za górą, za rzeką?

Nie! Bajeczka mieszka

bardzo niedaleko”.

Poeta dostrzega bajki o każdej porze roku – wiosną, latem, jesienią i zimą, aż po Gwiazdkę. Stara się oddać dźwięki bajecznej muzyki – bo przecież las szumi „bajki lasu”, na łące koncertują świerszcze, grając z bajkowych nutek, a deszcz w tych bajkach wystukuje senny rytm… kroplami.

Autor serii przygód Misia Uszatka i kultowej książeczki Jak Wojtek został strażakiem w swych wierszach maluje słowem bajeczne obrazy – czterech pór roku, nieba, chmur i wody marszczonej przez wiatr na jeziorze, maków na polach. Portretuje cudowne drobiazgi – ot, choćby koraliki porannej rosy, w których przegląda się słońce. Bo – jak pisze – rano las… „to najpiękniejsza z bajek”.

Wiele w tych wierszach dziecięcego zachwytu przyrodą, światem. To świat pełen dzieci – wronich, lisich, bocianich, żabich, zajęczych… I naszych. Wszystkie one są na tym samym etapie – poznawania i uczenia się życia:

„Czego się uczy zajączek?

Wielu mądrości się uczy:

Jak znaleźć pokarm, gdy zimą

mróz mu dokuczy.

Jak czytać pogodę z chmurek,

jak uciec przed dziobem, pazurem.

Jak kluczyć po lesie w biegu,

jak pisać ślady na śniegu.

Uczy się wreszcie poznawać,

co kryje się w szmerze, w szumie.

Wiele zajączek się uczy

i wiele umie”.

Uczmy nasze Małe Zajączki miłości i szacunku do świata, do natury – i do poezji, która tak pięknie pokazuje nasz wspólny świat.

Dorota Koman