Kosmita

„… nie chcę, żeby go świat bolał”

„Kiedy kosmita pojawił się w rodzinie państwa Jelonków, nikt nawet nie podejrzewał, że jest kosmitą” – tak zaczyna się opowieść Roksany Jędrzejewskiej-Wróbel o Kacprze, którego dziwne zachowania zaczynają z czasem niepokoić jego starszą siostrzyczkę. Nie patrzy w oczy, nie reaguje. „Twój brat jest chyba popsuty”, stwierdzają jej koleżanki. „Autyzm”, stawiają diagnozę lekarze. Kacper sprawia wrażenie, jakby żył w szklanej kuli. Jakby inni byli dla niego niewidzialni. „Ja chcę mieć normalnego brata!” – płacze Ola.

Początkowo dziewczynka wstydzi się przed koleżankami brata, szczególnie gdy ten biega goły po domu, bo nienawidzi dotyku ubrania. Każdy dotyk go boli. Coraz częściej Ola jest też zazdrosna… o czas mamy. Ma wrażenie, że cały dom kręci się wyłącznie wokół Kacpra. Ech, gdyby znała – jak my – jego „listy” do anioła Stróża…

Jak ułoży się życie rodziny Jelonków z małym „kosmitą”? Czy miłość do brata okaże się silniejsza od strachu przed jego odmiennością?

Tę wzruszającą opowieść o Oli i jej wymarzonym młodszym bracie, który okazał się „inny”, dopełniają energetyczne, jakby dziecięce ilustracje Jony Jung.

Dorota Koman