Mała wiedźma Bazylka

W czym tkwi prawdziwa moc?

Być może – podobnie jak biały Szczur, mieszkaniec Bardzo Małego Lasu – sądzicie, że wiedźma musi mieć mnóstwo lat, siwe włosy i brodawki na nosie? Tymczasem Bazylka nie jest staruszką, nie nosi spiczastego kapelusza i nie lata na miotle. Ma długie, rozwiane przez wiatr czarne włosy, pełne liści. Zamiast czarnego kota przyprowadza… czarną owcę Mee. A rower, na którym jeździ, sama sobie wyklepała i wozi nim Pająka, z którym też się zaprzyjaźniła.

Jej czary i eliksiry są zwyczajne: konewka z wodą dla małego, pokrzywdzonego przez Wietrzysko drzewka, wyciąg z ziół na stłuczone kolano, ciepłe słowa, uśmiech i śmiech. Pająk, który dzięki niej nauczył się śmiać do rozpuku, i Mee, umiejąca wynajdywać czterolistne koniczynki, uwielbiają Bazylkę taką, jaka jest. Nikomu poza Szczurem nie przeszkadza, że nie przypomina ona wiedźmy z książek, choć… tak bardzo stara się spełnić jego oczekiwania. I bardzo jej przykro, że raz za razem go rozczarowuje.

Ilustratorka Elżbieta Wasiuczyńska wspaniale sportretowała małą Bazylkę i Bardzo Mały Las, który z każdą stroną – dzięki swej małej wiedźmie – powoli nabiera kolorów…

Bo pod opieką Bazylki Bardzo Mały Las pięknie rośnie, weselej szumi i ma coraz więcej mieszkańców. Może więc w końcu i Szczur zauważy, że Bazylka jest dobrą opiekunką lasu? Może zacznie ją szanować i przestanie na siłę zmieniać?

Przeczytajcie z dzieckiem tę piękną i mądrą bajkę Katarzyny Szestak o przełamywaniu stereotypów i o niezwykłej magii przyjaźni, szacunku, troski, uważności. To są prawdziwe czary! To one dają nam moc.

                                                                                                          Dorota Koman

Książka nagrodzona w VI Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren, w kategorii 0-6 lat.