Mały Książę

Dorastać z Małym Księciem

To mądra i głęboka książka, pełna symboli. Czy można piękniej opowiedzieć o dojrzewaniu do miłości, ale i stawaniu się tą jedną jedyną spośród wielu, niż Exupéry w Małym Księciu? I trafniej ująć, że miłość to także zobowiązanie? Wraca się więc do swojej Róży… nawet z dalekiej międzygwiezdnej wyprawy. Po zwiedzeniu planet Króla, Pijaka, Próżnego, Bankiera i innych charakterystycznych postaci, symbolizujących nasze słabości, przywary i wady.

To także rozprawka filozoficzna o relacjach. Lis tłumaczy chłopcu, czym jest budowanie więzów, wzajemne oswajanie się, radość bycia razem (ale i ból rozstania); zdradza, że „Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu”. Równie piękna jest przyjaźń Małego Księcia z pilotem (przypomnijmy, że Autor był lotnikiem i miał wypadek na Saharze…).

Napisana w latach II wojny światowej, dedykowana przyjacielowi Exupéry’ego, „gdy był małym chłopcem”, książka jest pochwałą wrażliwości i wyobraźni dziecka (ech, te węże trawiące słonia, zamknięte i otwarte, rysowane w dzieciństwie). Z tą książką, ale też do niej dorasta się powoli – jak do przyjaźni, miłości, myślenia o sensie i smaku życia.

Dorota Koman