Wierszyki domowe

Dom z rymów i rytmów

Wierszyki domowe Michała Rusinka – od Przedpokoju (lub za-pokoju) i Progu (z jego „komunikatami podprogowymi”) aż po domową Bibliotekę (azyl m.in. przed wszędobylskimi rymami) – to tom pełen błyskotliwych skojarzeń, wyszukanych rymów, rytmów i zabaw językowych (w wy-cieraczki i my-cieraczki) oraz prześmiesznych przypisów. To tom-dom pełen niezwykłych bohaterów: sztućców, kafelków, portretów. Bo kto powiedział, że mydelniczka, opiekacz czy zamek to nie temat na wiersz? I to właśnie przedmioty – bohaterowie jak się patrzy! – nawet milcząc, wiele mówią o domownikach i rodzinnych historiach. Jak znaleziony na strychu album ze starymi zdjęciami w sepii, czarne płyty, pianino, wrzeciono… I jak mieszkające w tym domu wspomnienia, np. obrazek rodziny wpatrzonej w swą pierwszą pralkę automatyczną. A kuchenna makatka z napisem: „Co ja ugotuję, każdemu smakuje!” na rysunku Joanny Rusinek, siostry poety – czy to pamiątka po prababci czy wyraz tęsknoty? Niejedną tajemnicę rodzinną zdradzają właśnie… ilustracje – w tym domu chyba nawet budzik czyta… W poszukiwaniu straconego czasu!

Te wiersze bawią i wzruszają. Budzą podziw i sympatię dla obojga twórców Wierszyków domowych. A że „sześć i pół tuzinka wierszyków Rusinka” to z pewnością dla prawdziwych miłośników za mało, równie serdecznie polecamy Wierszyki rodzinne.

Dorota Koman