Jak tata pokazał mi wszechświat

Zapamiętaj na całe życie…

Chłodny jesienny wieczór, mały Ulf czeka na tatę, który niebawem wróci z pracy. Nic nie zapowiada, że właśnie nadchodzi jedno z najważniejszych wydarzeń w jego życiu. Po raz pierwszy tata i syn wybiorą się sami, bez mamy, na ważną wyprawę. A gdy dojdą do celu, chłopiec ma zobaczyć… WSZECHŚWIAT!

Czym jest to COŚ? Jak długo trzeba tam iść? Co się później wydarzy? Ulf ma wiele pytań, ale musi cierpliwie czekać. Chce udowodnić, że jest „wystarczająco duży” i nie zawiedzie taty w tak ważnym momencie. A potem idą razem przez senne miasteczko, zaglądają do sklepu, patrzą na opustoszały park, wreszcie… są na łące, skąd widać niebo pełne gwiazd.

Tutaj chłopiec ma się spotkać z tajemnicą i nieskończonością świata oraz pięknem wszystkiego, co otacza nas w przestworzach. Poczuć, że jest tego częścią. I zapamiętać tę chwilę na całe życie.

To moment symboliczny, rodzaj inicjacji – przejścia do kolejnego etapu rozwoju. Bo przychodzi taki czas dla syna, gdy mama, jej miłość i opieka powinny zejść na dalszy plan. Chłopiec jest już gotowy, by podążać za ojcem, który staje się najważniejszym przewodnikiem w przygotowaniu go do dorosłości.

Jest w tej niedługiej opowieści coś niezwykłego, jakiś tajemniczy sens poza słowami – to opowieść o bezcennej relacji ojca z synem, która daje siłę na całe życie.

Marzanna Kuszyńska